روزهای عجیب تابستان 1400

اصلا نمیدونم چرا این وبلاگ رو ساختم. هم دوست دارم بنویسم هم حوصله نوشتن ندارم.

چقدر دنیامون از روزی که اینجا رو ساختم عوض شده.

الان اطرافم فقط بحث واکسن زدن هست و کی مبتلا شده و کی خوب شده.

حسرت عادی سر کار اومدن، عادی معاشرت کردن، سینما و رستوران رفتن و  خرید بدون دلهره و خیابان‌گردی های بی‌دلیل خیلی وقته به دلمون  مونده.

امیدوارم با کنترل شراط کم کم همه چی به حالت عادی برگرده.

کاش خدای مهربون به ما رحم کنه.

در پناه حق